غنچه دم تر زدم باد بهاری زلف یار
خوش تر ازدشت ودمن در بهاران کوی یار
گرچه برده این بهار هوش ازسرم
کی شود مدهوشی آن بوی عنبربوی یار
همه جا پرزبهارودفترپرغزل حافظ باز
وردم غزل حافظ و ذکرم ذکر خیریار
بی گمان این بهارم برود زود زدست
خرم آن بلبل قانع به حضور کم یار
شاعرم هم گر کند فصل بهار اما کجا
حس این وحس آن ابروی شاعرسازیار
صحبت گل گرچه باشد دلپذیر اندر بهار
من فروشم این خوشی رابه ضخم خاریار
وصف یار کردم ولی شرمنده ام از کرده ام
کس ندارد آن توان که نویسد وصف یار